Verhalen uit Amecet
24 januari 2016 - Soroti, Oeganda
Ondertussen ben ik al ruim drie maanden in Oeganda. Voor mijn gevoel gaat de tijd wel snel, ik ben al over de helft van mijn tijd hier. Ik heb het nog steeds naar mijn zin en elke dag zijn er weer dingen waar ik van geniet. (Alhoewel, de laatste week was wat minder… Ik ben erg ziek geweest omdat ik malaria en een urineweginfectie had)
De laatste tijd was het iets rustiger in Amecet, er waren niet zo heel veel kinderen en baby’s. Maar afgelopen week zijn er zes nieuwe baby’s gekomen. Op dit moment hebben we dertien baby’s, drie peuters, drie jongens van 3 jaar en vier oudere kinderen van ongeveer 12 jaar om voor te zorgen.
Zo hebben we de tweeling Moses en Peter. Ze zijn 3 jaar oud en zijn nu ongeveer 4 maanden in Amecet. Ze zijn hier gekomen omdat er niemand voor hen zorgde. Het huis waar ze in woonden was heel slecht en het enige wat ze hadden waren een mat en twee pannen. Hun moeder is geestelijk ziek en Moses en Peter verdienden zelf voor hun eten door jerrycans met drinkwater te halen voor hotels en restaurants of door te bedelen. En dat terwijl ze nog maar 3 jaar oud zijn…
Sagal is ook 3 jaar oud. Hij is vanaf augustus in Amecet. Hij was erg ondervoed toen hij hier kwam en is ook HIV+. Zijn moeder is aan aids overleden en zijn opa en oma hebben hem hier gebracht. Toen hij bij Amecet kwam was hij een mager, bang jongetje. Maar nu is hij een vrolijk, ondeugend mannetje :)
Dan hebben we ook nog Edward. Hij is 2 jaar oud en is nu ongeveer 3 maanden in Amecet. Hij was achtergelaten en zat onder een boom. Daar is hij gevonden door een familie waar hij een week bij heeft gewoond. Daarna is hij naar ons gebracht. Hij was getraumatiseerd, maar het gaat nu veel beter met hem. Hij houdt er erg van om buiten te spelen en is aan het eind van de dag dan ook altijd lekker vies ;-)
Dit zijn zo maar een paar verhalen van de kinderen die hier zijn. Het zijn vaak trieste verhalen. Ook als je kijkt naar de baby’s hier. Van de meeste van hen is de moeder overleden. Ik ben blij dat ik voor Amecet kan werken en de kinderen hier liefde en aandacht kan geven die ze nodig hebben en verdienen!
Wat een verhaal weer.......en wat triest, dat zulke jonge kindjes die nog zoveel moeder en vaderliefde nodig hebben dan soms zo aan hun lot worden overgelaten. Ik heb er gewoon hartzeer van. Ik weet wat dat dit bestaat......maar om het dan uit jouw mond of jouw pen te horen en vernemen, komt veel meer binnen. Wat een lieve foto`s en schattige kindjes. Geef ze maar alle liefde met je hebt en knuffel ze maar heerlijk. Ik ben jaren peuterjuf geweest en knuffelde ook met de kindjes omdat kinderen nu eenmaal zo heerlijk KIND zijn. Ik hoop en bid voor jou en voor het team, dat de kinderen veel zegen en liefde van jullie mogen ervaren en dat ze dat nooit meer vergeten!
Liefs van ons! En fijn dat je weer beter bent!
Oom Martin en tante Marja en kinds.
Wat een aangrijpende verhalen.. Ook ontzettend mooi dat je nu voor die kinderen kan zorgen en dat ze weer opbloeien de foto's zien er heerlijk uit
Liefs Elien
Wat de toekomst brenge moge...mij geleidt des Heren hand......ook in dat onbekende land.
Hartelijke groeten Astrid van der Have (collega van je moeder)
Hart. groet,
Marcel & Karianne + kids
We vinden het zo fijn dat je dit mooie werk mag doen en dat je er zo blijmoedig over schrijft!
Heb de kinderen maar lief, Emma. Daar hebben ze behoefte aan.
Ik ben blij dat je weer better bent!
Veel liefs van (oma). van der Kooij